کد مطلب:129872 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:202
ظهور معجزات پس از شهادت امام حسین
درباره ی اینكه پس از شهادت امام حسین (ع) [1] نشانه های غیر عادی چندی در طبیعت پدید آمد، روایت های متعددی نقل شده است؛ كه ما برخی از آنها را در این جا نقل می كنیم:
طبرانی از ابن شهاب نقل می كند كه گفت: روز قتل حسین (ع) هر سنگی را كه برمی داشتند زیر آن خون بود. [2] .
زرندی می گوید: ابوالشیخ در كتاب السنة از یزید بن ابی زیاد چنین نقل می كند: من در سن پانزده سالگی شاهد قتل حسین (ع) بودم. به دنبال آن فرس (اسب) [3] در لشكرشان به خاكستر تبدیل شد و به خاطر كشتن حسین (ع) آسمان سرخ رنگ گردید؛ و خورشید چنان كسوف كرد كه ستاره ها در نیمروز پیدا شدند و مردم گمان كردند كه
قیامت برپا شده است. هیچ سنگی را در شام برنمی داشتند مگر آنكه در زیرش خون تازه دیده می شد. [4] .
محب الدین طبری می گوید: از جعفر بن سلیمان نقل شده است كه گفت: خاله ام ام سالم برایم نقل كرد و گفت: وقتی حسین (ع) كشته شد بر خانه ها و دیوارها، بارانی خون مانند بارید؛ و شنیده ام كه در خراسان، شام و كوفه نیز همین اتفاق رخ داده است. این خبر را ابن بنت منیع نقل كرده است. [5] .
طبرانی از ابن شهاب نقل می كند كه گفت: روز قتل حسین (ع) هر سنگی را كه برمی داشتند زیر آن خون بود. [2] .
زرندی می گوید: ابوالشیخ در كتاب السنة از یزید بن ابی زیاد چنین نقل می كند: من در سن پانزده سالگی شاهد قتل حسین (ع) بودم. به دنبال آن فرس (اسب) [3] در لشكرشان به خاكستر تبدیل شد و به خاطر كشتن حسین (ع) آسمان سرخ رنگ گردید؛ و خورشید چنان كسوف كرد كه ستاره ها در نیمروز پیدا شدند و مردم گمان كردند كه
قیامت برپا شده است. هیچ سنگی را در شام برنمی داشتند مگر آنكه در زیرش خون تازه دیده می شد. [4] .
محب الدین طبری می گوید: از جعفر بن سلیمان نقل شده است كه گفت: خاله ام ام سالم برایم نقل كرد و گفت: وقتی حسین (ع) كشته شد بر خانه ها و دیوارها، بارانی خون مانند بارید؛ و شنیده ام كه در خراسان، شام و كوفه نیز همین اتفاق رخ داده است. این خبر را ابن بنت منیع نقل كرده است. [5] .
[1] شايد پديد آمدن همين نشانه ها و تغييرات طبيعي در شام بود كه منجر به دگرگون شدن اوضاع و زير و رو شدن معادلات بر ضد يزيد گرديد، چنانكه در مباحث آينده به آن خواهيم پرداخت.
[2] المعجم الكبير طبراني، ج 3، ص 120، ح 2835.
[3] در متن روايت چنين آمده است، ولي درست آن شايد «ورس» باشد. ورس گياهي است در بردارنده ي ماده اي سرخ رنگ كه در رنگ آميزي لباسهاي حرير از آن استفاده مي شود. خاستگاه اين گياه سرزمين هاي اعراب، حبشه و هند است (ر. ك. المعجم الوسيط، واژه ي ورس).
[4] نظم درر السمطين، ص 220.
[5] ذخائر العقبي، ص 145؛ و به نقل از آن احقاق الحق، ج 11، ص 460؛ تاريخ الاسلام ذهبي، ج 2، ص 249.